Avukatlık 

Avukatlık mesleği adalet mekanizmalarının saç ayaklarından olan savunma makamını temsil etmesinin sonucu olarak hukuk ve adaletin tesisi edilmesindeki rolü ve ağırlığının tartışmasız olduğu, Anayasal hak olan savunma hakkının kutsal ve engellenemez olduğunu hukukun evrenselliği çerçevesinde adaletin tesis edilmesinde avukatlık mesleğinin kamusal hizmet yaptığını, Mesleğini icra ederken edilen yemin ve giyilen cübbenin üzerimize yüklediği mesuliyetin farkında olarak Avukatların ayrıca adalet mekanizmasının olmazsa olmazlarından olduğu bir gerçektir.

Avukatlık kanununa göre yapılan işin kamusal bir hizmet olduğundan mesleği icra ederken özel kıyafet giyilmesinin de kanuni zorunluluk olduğu, Mesleği icra ederken avukatın cübbe giyme zorunluluğu olmasının ve bu cübbenin tek tip olmasının sebebi, avukatların kanunlar önündeki eşitliğin temsili olduğu,

Avukatlık cübbesinin ana rengi siyah olmasının bir anlamı olduğu ve Adaletin renginin siyah olmasının sebebi ise siyahın hiçbir rengi içermemesidir. Cübbenin yeşil kısmı hukuk davalarını simgelerken, kırmızı kısımları ise ceza davalarını simgeler. Yakadaki sarı şeritler ise idari davaları temsil etmektedir. Rengin anlamının değeri ve niteliğine bakacak olursak mesleğin ağırlığı ve adaletin renginin siyah olduğu,

Yargının kimseden emir almayacağı ve bağımsız / tarafsız olması gerektiği için, kimsenin önünde iliklenmesin diye cübbenin düğmeleri olmadığı. Öte yandan; yargı, kamu hizmeti olduğu için de cübbenin cebininde olmadığı anlamları  mesleğin ve yapılan hizmetin ağırlığının ifadesi olduğunun farkındayız.

Her zaman hakkın yanında duran, adaleti ve mağduru kuvvetliye karşı savunan, para mevki için yeminini bozmayan, mesleğini onurla kuvvetle korkmadan yerine getiren avukatlar oldukça adaletin geçte olsa hasıl olacağından da eminiz.

 “Görevimizi yaparken kimseye ne müvekkile, ne yargıca ve ne de iktidara tabiiz. Bizim aşağımızda kişilerin varlığı iddiasında değiliz. Fakat hiçbir hiyerarşik üst de tanımıyoruz. En kıdemsizin, en kıdemliden veya isim yapmış olandan farkı yoktur. Avukatlar esir kullanmadılar, fakat efendileri de olmadı.” Molierac